Uwielbiana przez smutek,
dławiona zwątpieniem,
pogrążam się w duszy rozterkach.
Skrywam myśli, marzenia,
unikając spojrzenia prawdy.
Niesiona złudzeniem
pośród kropli deszczu,
podążam ścieżką przeznaczenia.
Zagubiona, niepotrzebna
próbuję zrozumieć sens istnienia.
Poszukuję wśród własnych słabości
zamysłu boga, znaku.