Ściele się mgła, a Wrzesień na łące,
przygląda się małej biedronce.
Krzyk, stukot, wrzeszczą dzięcioły,
dzieciaki biegną do szkoły.

Chmurka zajrzała, lecz wody skąpi,
kropla po kropli, deszczyk siąpi.
Łapie je w rączki radosny, wesoły,
żak biegnący rankiem do szkoły.

Słyszysz, to wiatr nowinę niesie,
że do szkoły, idzie Wrzesień.
Na trąbce zaczął donośnie grać,
ujrzawszy tę szkolną brać.

Mgła, słońce, czy też słota,
otwierają się szkół wrota,
Tutaj pracuś i żak swawolny,
przywitają Nowy Rok Szkolny.