Babcia, dziadek, niebywałe
życie z nimi jest wspaniałe.
Nie wiem, czy mnie zrozumiecie,
lecz wspaniale jest na świecie.
Kiedy babcia, już od rana
chodzi przy mnie roześmiana.
Zawsze mi przebacza psoty,
a gdy dręczą mnie kłopoty,
to przytuli, porozmawia.
Niespodzianki wciąż mi sprawia,
to cukierki a to książka,
lub sukienka, nowa wstążka.
Dziadek ją w tym wszystkim wspiera,
chociaż czasem tak spoziera,
jakby chciał na moje figle
krzyknąć, ach ty mały szczygle.
Jednak uśmiech się pojawia
i to wszystko właśnie sprawia,
że tak kocham ich szalenie,
tego zdania już nie zmienię.